Tekst pochodzi z książki "Serce Niepokalanej schronieniem i drogą" O. Oskara J. Puszkiewicza OFM.

Szerzenie się kultu Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny zawdzięczamy głównie objawieniom w Fatimie. Poprzez nie Bóg chciał wskazać, że wszelkie przemiany polityczne i społeczne w świecie są uzależnione od oddania Niepokalanemu Sercu Maryi. Siostrze Łucji została wskazana praktyka nabożeństwa do Niepokalanego Serca NMP, jako droga do porządku społecznego, świętości życia i osiągnięcia zbawienia. Słowo „nabożeństwo” należy rozumieć jako wytrwałe umiłowanie Niepokalanego Serca Maryi i całkowite oddanie się Jemu. Zasady praktykowania Pięciu Pierwszych Sobót Miesiąca, objawione siostrze Łucji w Pontevedra, wyraźnie wskazują na ich charakter wynagradzający z powodu bluźnierstw i zniewag, które ranią Serce Niepokalanej Matki.

Musimy sobie uświadomić, że orędzie fatimskie jest głównie orędziem Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, skierowanym do całej ludzkości. Od jego wypełnienia lub braku realizacji, zależą losy narodów – nawrócą się one lub zginą. W 1917 r., modlitwa i ofiara Łucji, Franciszka i Hiacynty, uratowała Portugalię od pierwszej wojny światowej oraz od szeregu błędów masonerii i komunizmu.

Bóg powołał ludzi do świętości. Matka Boża, która jest Matką wszystkich ludzi, cierpi z powodu tego, że pomimo łask i miłosierdzia Bożego wielu ludzi odchodzi od Boga i idzie ku wiecznemu potępieniu. Grzechy również są przyczyną nieszczęść spadających na ludzkość, takich jak różne kataklizmy, wojny. Pokój nastanie, gdy ludzie przestaną grzeszyć, a jeżeli nie, to przyjdą straszniejsze wojny.

Trzeba zdecydowanie przestać grzeszyć! Maryja prosiła o modlitwę różańcową i ofiary – umartwienia w intencji grzeszników. Ludzie wierzący, dobrzy, muszą modlić się i składać ofiary, aby wynagradzać za grzechy innych.

Matka Boża w objawieniu fatimskim, jak i w innych, pełni rolę, jaką spełniali prorocy w stosunku do narodu izraelskiego. Oni napominali, wzywali do nawrócenia, wskazywali środki zapobiegawcze – pokutę i przebłaganie Boga za grzechy. Wiemy, że każdy grzech jest przeciw miłości bliźniego i burzy porządek społeczny. Wówczas życie polityczne i społeczne tonie w bagnie, a rodziny rozpadają się. Matka Boża wskazuje na związek grzechu z całą destrukcją społeczną, która może prowadzić do rewolucji, do wojen czy do kataklizmów. Modlitwa różańcowa i podjęcie codziennej ofiary w swoim życiu może tę sytuację odmienić. Dlatego trzeba stać się gorliwymi apostołami. Zobowiążmy się do codziennej modlitwy różańcowej, ofiary, czyli umartwienia i pokuty oraz oddawajmy się codziennie Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.

Bóg obdarzył przywilejem Niepokalanego Poczęcia najpokorniejszą Pannę ze wszystkich ludzi na świecie. To jedyny, wyjątkowy przywilej w całej historii ludzkości. Dlatego Pan Jezus na pierwszym miejscu wśród obelg i zniewag wymienia nieuznawanie tego faktu przez ludzi.

Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny został uroczyście ogłoszony 8 grudnia 1854 roku. Papież Pius IX w bulli „Ineffabilis Deus” stwierdził: Oświadczamy, wyrokujemy i definiujemy, że nauka, według której Najświętsza Maryja Panna w pierwszej chwili swego poczęcia, za szczególniejszą łaską i przywilejem Boga wszechmogącego, biorąc pod uwagę zasługi Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego – jest przez Boga objawiona, a przeto wszyscy wierni mają w nią mocno i stale wierzyć.

W niespełna cztery lata później Matka Boża w Lourdes potwierdza ten dogmat, gdy na pytanie Bernadetty: Kim jesteś Pani?, odpowiada: Jestem Niepokalane Poczęcie. Używa formy rzeczownikowej. Niepokalane Poczęcie jest przeto imieniem własnym Maryi z Nazaretu, jest Jej istotą.

Niepokalane Poczęcie oznacza absolutną wolność od grzechu. Według Katechizmu Kościoła Katolickiego (KKK 1849-1850) grzech jest wykroczeniem przeciw rozumowi, prawdzie, prawemu sumieniu; jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliźniego z powodu niewłaściwego przywiązania do pewnych dóbr. Rani on naturę człowieka i godzi w ludzką solidarność. Został określony jako słowo, czyn lub pragnienie przeciwne prawu wiecznemu. Jest też zawsze obrazą Boga, przeciwstawia się Jego miłości do nas i odwraca od Niego nasze serca. Jest on, podobnie jak grzech pierworodny, nieposłuszeństwem, buntem przeciw Bogu spowodowanym wolą stania się jak Bóg, w poznawaniu i określaniu dobra i zła.

Powstanie z grzechu polega na radykalnej zmianie swojej postawy i zwróceniu się ku Bogu, który jest celem naszego życia, sensem kontemplacji i miłowania. Niepokalane Poczęcie jest absolutnym i bezwzględnym zwróceniem się istoty ludzkiej ku Bogu. Nie można tu mówić o „odwróceniu się” od siebie, bo w Niepokalanej nie było nigdy najmniejszego odruchu skierowanego ku sobie, najmniejszego odruchu pychy i miłości własnej. Niepokalana jest osobą, która całą swą istotą, wszystkimi swoimi władzami zwrócona jest ku Bogu i nie stawia żadnej przeszkody działaniu łaski Bożej. Niepokalane Poczęcie to „postawa otwartych rąk” wobec Boga, aby zrealizować Jego wolę w skali absolutnej. To również szczytowa, najpełniejsza pokora. Niepokalane Poczęcie jest arcydziełem Boga.

Tylko Niepokalana była zdolna otworzyć się w pełni na wszystkie łaski, dlatego Anioł pozdrowił Ją słowami: Bądź pozdrowiona pełna łaski. Tylko Ona była zdolna w stopniu doskonałym oddać się Bogu. Tylko w Jej przeczystym Sercu mogła zamieszkać Trójca Przenajświętsza, a Syn Boży począł się wpierw w Jej Sercu, gdyż jedynym Jej pragnieniem był Bóg i pełnienie Jego woli.

Nasze chrześcijańskie życie polega na oddawaniu się Bogu i szukaniu Jego woli. Nieustannie musimy w sobie niszczyć pychę i miłość własną, która odgradza nas od Boga. Trzeba Go uczynić celem swego życia i pragnąć miłować ponad wszystko. W ten sposób będziemy naśladować postawę Niepokalanej wobec Wszechmocnego. W Fatimie Niepokalana powiedziała do Łucji, ale również pośrednio i do nas: Będę dla ciebie drogą i schronieniem. Tylko Ona może poprowadzić nas właściwą drogą miłości i uchronić przed inteligentnymi sztuczkami wroga naszego zbawienia, jakim jest szatan.

Chciejmy gorliwie wynagradzać Niepokalanemu Sercu wszystkie bluźnierstwa popełniane przez brak uznania dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, jak również inne bluźnierstwa, które dotkliwie ranią przeczystą i płomienną Miłość, czyli Serce Maryi.